Prowadzenie gier hazardowych takich jak loterie fantowe, bingo czy loterie promocyjne jest dozwolone tylko na podstawie odpowiedniego zezwolenia. Możemy znaleźć jednak od tego wyjątki. Istnieje bowiem możliwość prowadzenia takich gier na podstawie samego zgłoszenia, dokonanego najpóźniej 30 dni przed rozpoczęciem gry, kiedy wartość puli wygranych nie przekracza odpowiedniej kwoty bazowej. Ta kwota to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw, w drugim kwartale roku poprzedniego. Zgodnie z informacjami udostępnionymi przez GUS, w drugim kwartale 2020 r. takie wynagrodzenie wynosiło 5247,12 zł. W drugim kwartale 2021 r. natomiast 5774,13 zł.
Podatek od gier
Nie ustalono kiedy dokładnie wprowadzono podatek od gier po raz pierwszy. Podobno już w antycznych Indiach istniały instytucje prawne, które przypominają dzisiejsze regulacje podatku od gier. Grać można było bowiem jedynie w specjalnych domach gry, które kości mogły nabywać tylko od państwa. Gracze musieli opłacać 5% podatek od wygranej.[1] Obecnie podatek od gier uregulowany jest w Ustawie o grach hazardowych. Czym są zatem gry hazardowe? Zgodnie z definicją ustawową, są to: gry losowe (czyli takie, których wynik w szczególności zależy od przypadku, a wygraną jest rzecz lub suma pieniężna), zakłady wzajemne, gry w karty, a także gry na automatach.
Podatnik i jego obowiązki
Podatnikiem jest każdy (nie zależnie czy to osoba fizyczna, prawna, czy jednostka nie posiadająca osobowości) kto urządza gry, które są objęte monopolem państwa, a także uczestnik turnieju pokerowego, zorganizowanego przez podmiot prowadzący kasyno. Należy pamiętać, że podatnicy (oprócz uczestników turnieju pokerowego) mają obowiązek, bez wezwania:
- składania deklaracji podatkowych Naczelnikowi właściwego US,
- uiszczania podatku miesięcznie, do 10 dnia miesiąca następnego.
Stawka podatku
Co ciekawe, stawka podatku od gier ma charakter proporcjonalny i jest bardzo zróżnicowana. Waha się od zaledwie 2,5 % dla zakładów wzajemnych na sportowe współzawodnictwo zwierząt, przez 15% dla loterii pieniężnej, 20% dla gry liczbowej, do aż 50 % dla gier w kości, gry w karty (poza turniejem pokera) lub na automacie. W przypadku gier na automatach o niskich wygranych, podatnicy płacą ryczałt w wysokości 2.000 zł od gier na każdym automacie.
Może istnieć sytuacja, w której podatnik poza płaceniem 50-procentowego podatku od niektórych gier, płaci także podatek dochodowy od osób fizycznych, a także może być VAT-owcem. Może to przesądzać o opłacalności takiej działalności.
Sam obowiązek podatkowy powstaje w dniu rozpoczęcia urządzania gier hazardowych. Gdy takiego dnia nie da się wskazać, uznaje się że jest to dzień, w którym organ podatkowy stwierdzi urządzanie gier.[2]
Statystyki
Zgodnie z informacjami udostępnionymi przez Ministerstwo Finansów – dochody budżetu państwa, z podatku od gier prognozowano w 2020 r. na 2.300.300 tyś zł. Co ciekawe rzeczywiście zrealizowano 2.337.873 tyś. zł., tzn. o 1,6% więcej niż prognozowano. Dla porównania, w 2019 r. te wpływy były wyższe o 1.299 tyś zł.[3]
[1] Słysz Aleksander „Opodatkowanie podatkiem od gier bukmacherstwa – rozważania na temat podatku, podatnika, stawki i wpływu podatku na stosunek wpłaty do wygranej” – „Roczniki administracji i prawa. Rok XIV”
[2] Radowicki Stanisław (red.) Ustawa o grach hazardowych. Komentarz, WKP 2019
[3] INFORMACJA O REALIZACJI USTAWY O GRACH HAZARDOWYCH W ROKU 2020 – Ministerstwo Finansów – dostęp: 10.12.2021 r.
Autor artykułu: Wojciech Magiera
