Pełna księgowość – w jakich przypadkach?

Forma prawna prowadzonej działalności oraz osiągany roczny przychód mają największy wpływ na sposób rejestrowania operacji gospodarczych. Ewidencja może być prowadzona w sposób uproszczony przy pomocy Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów czy też ryczałtu lub w sposób pełny. W niektórych przypadkach przedsiębiorca zobowiązany jest do prowadzenia pełnej księgowości.

Podmioty zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych zostały wymienione w art. 2 ust. 1 ustawy o rachunkowości, są to między innymi:

osoby fizyczne, spółki jawne, spółki cywilne zawarte przez osoby fizyczne i przedsiębiorstwa w spadku, jeżeli ich przychody za poprzedni rok wynoszą równowartość w złotówkach kwoty 2 000 000 euro,

spółki komandytowe,

spółki komandytowo-akcyjne,

spółki z o.o.,

spółki akcyjne

Limit 2 000 000 euro jest przeliczany według średniego kursu NBP z pierwszego dnia roboczego października. W bieżącym roku wyniósł on 8 746 800 zł, co stanowiło kwotę wyższą o około 188 000 zł niż w roku wcześniejszym.

W przypadku osiągnięcia przychodów niższych niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro również można prowadzić pełne księgi. W takiej sytuacji należy przed rozpoczęciem roku obrotowego zawiadomić urząd skarbowy, właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Pełna księgowość wiąże się ze zwiększeniem obowiązków związanych z ewidencją operacji gospodarczych firmy. Prowadzone wówczas księgi rachunkowe składają się z:

dziennika,

księgi głównej,

ksiąg pomocniczych,

zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych,

wykazu składników aktywów i pasywów (inwentarz)

Pomimo, iż prowadzenie ksiąg rachunkowych jest bardziej czasochłonne i kosztowne to pozwala to uzyskać pełny obraz kondycji finansowej przedsiębiorstwa i poprzez wyliczenie odpowiednich wskaźników podejmować decyzje prowadzące do rozwoju przedsiębiorstwa.