Obowiązek stosowania kryteriów doboru pracowników do zwolnienia!
De lege lata, wypowiadając umowę zawartą z pracownikiem na czas nieokreślony, pracodawca zobowiązany jest do wskazania przyczyny wypowiedzenia. Znacznie częściej pracodawcy powołują się na leżące po ich stronie, czyli np. likwidacja stanowiska pracy bądź reorganizacja działu.
- W przypadku, gdy pracodawca dokonuje zwolnień wśród pracowników zatrudnionych na tych samych bądź podobnych stanowiskach, zobowiązany jest do podania przyczyny takiego wypowiedzenia oraz kryteriów, jakimi się kierował przy wyborze osób, które zostaną zwolnione. Wymóg ten wynika z orzecznictwa z zakresu prawa pracy. Kryteria przyjęte przez pracodawcę w przypadku takich zwolnień, mogą mieć decydujący wpływ na rozwiązanie stosunku pracy z konkretnym pracownikiem wyznaczonym z grupy zatrudnionych na podobnych stanowiskach.
- Dobór tych wskaźników może również przesądzić o racji tego wypowiedzenia przed sądem. Pracownik, który został wybrany przez pracodawcę, również powinien być poinformowany, dlaczego wybór padł akurat na niego.
- Kryteria wyboru przyjęte przez pracodawcę w celu wyznaczenia osoby do zwolnienia muszą obiektywne i nie mogą uwzględniać wyłącznie jego interesów. Przyczyny zwolnienia konkretnego pracownika można podzielić na następujące grupy: związane z wykonywaniem przez niego pracy (kwalifikacje, doświadczenie) oraz jego sytuacją osobistą (stan rodzinny pracownika, obowiązek utrzymania członków rodziny czy niepełnosprawność).
- Akceptowalne jest wytypowanie pracownika do zwolnienia wtedy, gdy np. posiada on zabezpieczenie socjalne w postaci określonych świadczeń (emerytura, renta). Dopuszcza się również wybór najmłodszego pracownika mającego większe szanse na znalezienie pracy. Decydującego wpływu na zwolnienie pracownika nie powinny mieć jednak powody osobiste leżące po stronie pracownika, a jego sytuacja osobista może być jedynie pomocniczym instrumentem.